Zwolennicy bielenia drzew uważają, że ratuje ono drzewa przed owadami, oparzeniami i chorobami, natomiast inni uważają to działanie za bezużyteczne. Sprawdźmy, kto ma rację i kiedy jest to przydatne?

Czy próbowałeś kiedyś pobielić drzewa w swoim ogrodzie? Jeśli tak, to wiesz, że nie jest to przyjemna rzecz do zrobienia. Ponadto wielu ogrodnikom nie podoba się wygląd ogrodu po pobieleniu drzew. I wtedy pojawia się słuszne pytanie: po co w ogóle to robić?

Aby zrozumieć, dlaczego warto bielić korę drzew, warto przypomnieć, na czym właściwie to polega.

Kora drzew, podobnie jak nasza skóra, pełni funkcję ochronną. Zapobiega ona wpływowi czynników zewnętrznych na warstwy wewnętrzne, chroniąc drzewo przed promieniami słonecznymi i suszą, mrozem i wiatrem, gryzoniami i szkodnikami. Im starsze jest drzewo, tym trudniej jest mu się oprzeć szkodliwym wpływom. Z biegiem lat kora drzewa staje się bardziej szorstka, pojawiają się pęknięcia i nie tylko. Wszystko to prowadzi do pogorszenia poziomu ochrony samego drzewa. Bielenie drzew ma na celu rozwiązanie niektórych problemów.

Dlaczego drzewa muszą być bielone?

Bielenie pełni rolę odbicia promień słonecznych

Bielenie drzewa odbija promienia słoneczne; jest to ważne wczesną wiosną, gdy słońce zaczyna już mocno świecić, ale śnieg jeszcze nie stopniał, ziemia nie zdążyła rozmarznąć, a drzewa jeszcze nie są obudzone. W ciągu dnia powietrze może nagrzewać się do +20°C, a w nocy powracają przymrozki. W rezultacie kora drzewa nagrzewa się w ciągu dnia i rozpoczyna się niewidoczny dla nas ruch soków wewnątrz pnia. Gdy w nocy robi się chłodniej, soki znajdujące się w drzewie zamieniają się z powrotem w lód. Takie działania mogą spowodować „rozerwanie” drzewa od wewnątrz i pojawienie się pęknięć. Bielenie w tym przypadku odbija promienie słoneczne, chroniąc pień przed przegrzewaniem się w słońcu, dlatego pobielone drzewa budzą się później.

Jeśli drzewa nie zostaną przygotowane przed bieleniem, efekt samego zabiegu będzie znikomy. Ważne jest, aby wcześniej oczyścić pnie, usunąć szkodniki, zdezynfekować i zabezpieczyć rany.

Bielenie chroni drzewo przed infekcjami i szkodnikami.

Gotowy preparat do bielenia drzew zawiera substancje zapobiegające infekcjom i przedostawaniu się szkodników. Larwy owadów nie lubią smaku farby, a niektóre składniki tego środka odstrasza również gryzonie.

Ogólnie rzecz biorąc, należy pamiętać, że bielenie drzew nie ratuje, a jedynie chroni przed mrozem i szkodnikami. Oznacza to, że nie ma 100% gwarancji, ale zapewnia pewne korzyści i ochronę.

Kiedy należy bielić drzewa? Wiosną czy jesienią?

Ponieważ jedną z głównych funkcji bielenia drzew jest ich ochrona przed wiosennym słońcem, bielenie pni w maju nie ma już sensu. Najbardziej niebezpieczny dla kory drzew jest okres od końca lutego do połowy kwietnia (w zależności od warunków klimatycznych panujących w danym regionie), ale niewielu osobom udaje się w tym czasie pobielić drzewa: pień znajduje się w zaspie śnieżnej, a wielu właścicieli działek po prostu nie ma do nich dostępu.

Bielenie drzew przeprowadza się głównie jesienią, zwykle w październiku i listopadzie, przed nadejściem mrozów. Jednak tam, gdzie pozwalają na to warunki klimatyczne, ponowne bielenie drzew znajduje się na liście prac, które należy wykonać wczesną wiosną w ogrodzie.

Czego używa się do bielenia drzew i na czym polega bielenie?

W każdym sklepie ogrodniczym można kupić specjalną farbę ogrodniczą do bielenia drzew. Są one dostępne w różnych wersjach. Wielu ogrodników przygotowuje także własne mieszanki do bielenia drzew, wykorzystując główne składniki znajdujące się w gotowych mieszankach: kredę, wapno, siarczan miedzi i farbę wodną. Niektórzy dodają do roztworów obornik, mydło do prania, a nawet czosnek ( przeciwko szkodnikom). Takich domowych przepisów jest mnóstwo - można je znaleźć w Internecie lub zapytać sąsiadów. Ważne jest, aby pamiętać, że kolor środka służącego do bielenia musi być biały, w przeciwnym razie cały zabieg mija się z celem.

Bielenie wapnem to jeden z najpopularniejszych sposobów bielenia drzew. Wymieszaj 2,5 kg wapna, 100 g kleju stolarskiego i 10 litrów wody (niektórzy ogrodnicy dodają do mieszanki mleko). Aby uzyskać jednorodną mieszankę bez grudek, emulsję należy mieszać przez dłuższy czas. Przed użyciem środek do bielenia należy zostawić na kilka godzin. Ma dwie zalety - jest przyjazny dla środowiska i niedrogi. Jednak nie będzie się dobrze trzymał i zmyje się po kilku opadach deszczu. Dlatego lepiej jest przeprowadzać zabieg bielenia w zimie, a nie jesienią. Ponadto wapno chroni tylko przed zamarznięciem i oparzeniami. Nie chroni przed szkodnikami i chorobami. Można dodać do środka siarczan miedzi - będzie on chronił drzewa przed chorobami.

Farby emulsyjne na bazie wody. Podobnie jak wapno, chronią one jedynie przed oparzeniami i zamarznięciem. Nie zawierają one żadnych dodatkowych składników. Nie wolno dodawać do nich siarczanu miedzi, ponieważ powoduje on, że farba ciemnieje i traci swoje właściwości ochronne. Jednak taka farba jest lepsza od wapna choćby dlatego, że nie zmywa się - wystarcza na całą zimę.

Farby akrylowe. Pod wieloma względami przewyższają inne produkty do bielenia. Dobrze utrzymują się również na drzewach, czasami aż do maja. Co najważniejsze, zawierają one dodatki przeciw chorobom i szkodnikom. Nie szkodzą też młodym drzewom. Ponadto, wręcz przeciwnie, zatrzymują wodę w korze, zapobiegając jej wyparowywaniu, ale jednocześnie przepuszczają powietrze, dzięki czemu drzewa mogą oddychać. Jedyną ich wadą jest to, że są droższe od innych środków.

Glinka kaolinowa. Z ekologicznego punktu widzenia jest to najlepsze rozwiązanie. Jest to rodzaj bielenia stosowany na farmach ekologicznych w Europie. Taki środek jest łatwy do wykonania: glinę rozcieńcza się wodą do konsystencji śmietany, dodaje się obornik, można dodać jeszcze popiół, wszystko dokładnie się miesza i można bielić. Glinka chroni drzewa przed promieniami słonecznymi i wiatrem, pozwalając jednocześnie korze oddychać.

Jak przygotować drzewa do bielenia? Zasady podstawowe

  • Zaleca się bielenie tylko przy suchej pogodzie i temperaturze powyżej zera.

  • Pień i gałęzie muszą być pobielone co najmniej do 1/3 długości.

  • Sadzonki posadzone w bieżącym sezonie nie mogą być bielone; bielenie należy przeprowadzać od 2. lub 3. roku ich życia.

  • Stare drzewa należy przygotować przed bieleniem, umieszczając pod drzewem folię plastikową, zeskrobując mech, porosty i martwą korę za pomocą skrobaczki, a następnie zebrać wszystko, co zostało zeskrobane i spalić.

  • Chore i uszkodzone drzewa przed pobieleniem należy zabezpieczyć preparatami zawierającymi miedź (siarczan miedzi) lub roztworem popiołu i mydła, a uszkodzone miejsca (pęknięcia i rany) pokryć lakierem ogrodniczym.

  • Środek do bielenia musi być gęsty, w przeciwnym razie wszystko się znajdzie na ziemi, a na samym pniu nic nie pozostanie.

  • Drzewa najlepiej bielić pędzlem średniej wielkości, dokładnie rozprowadzając przygotowany środek na całej powierzchni pnia. Należy pamiętać, że im starsze jest drzewo, tym więcej materiału do bielenia będzie potrzebne. Nie tylko ze względu na rozmiar drzewa, ale także dlatego, że kora takich drzew jest szorstka.

Główne zdjęcie: goodhouse.ru