Nauczyciele uważali mnie za upośledzonego umysłowo, a moja mama zrezygnowała ze mnie jeszcze w dzieciństwie.
„Powinienem być nikim. Życie zadało mi ranę - przy urodzeniu miałem sparaliżowaną połowę twarzy.
Nauczyciele uważali mnie za upośledzonego umysłowo, a moja mama zrezygnowała ze mnie jeszcze w dzieciństwie.
Przez siedem lat, siedem długich głodnych lat, agenci i producenci mówili mi, że najpierw muszę rzucić aktorstwo, a potem scenopisarstwo.
Na każdym castingu, jeszcze zanim zdejmowałem marynarkę, producenci odrzucali moje scenariusze bez czytania ani jednej linijki. W pracy przełykałem łzy.
Czyściłem klatki lwów w Zoo, kroiłem mięso. 7 długich ciężkich lat. 7 lat łez, potu i wiary w siebie.
Ty też niczego nie osiągniesz, dopóki nie doświadczysz okresu rozpaczy. Co potem? A potem przez cały rok żyłem za 1600 dolarów.
Wtedy napisałem „Rocky”. Uwierz w siebie i kochaj swoją mamę”.
Główne zdjęcie: storyfox.ru