Z pewnością każdy widział gniazda os w postaci dużych kul. Na zewnątrz mogą nie być szczególnie spektakularne, ale w środku istnieje cały odmienny świat. Gniazda mogą znajdować się na gałęziach i w starych zagłębieniach, na strychach i pod dachami, a czasem można je znaleźć nawet pod ziemią i w ścianach drewnianych domów.
Do budynków mieszkalnych osy przylatują z konieczności ciągłego poszukiwania pożywienia dla swoich larw. W końcu to dla nich te owady budują gniazda. Oprócz larw w środku znajduje się tam również miejsce dla królowej.
W większości przypadków głównym materiałem konstrukcyjnym jest papier. Osy zdobywają go przez żucie kawałków kory drzewnej i włókien roślinnych oraz przetwarzanie ich enzymami zawartymi w ich ślinie. Tak powstaje celuloza, której kawałki osy sklejają i robią z nich plastry miodu. Wewnątrz są gęste i gładkie.
Następnie osy zaczynają tworzyć kręgi wokół plastra miodu, tworząc kilka zewnętrznych warstw. W przeciwieństwie do wewnętrznych mają luźną strukturę.
Takie warstwy są potrzebne do zapewnienia pożądanej temperatury, a także ochrony przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi.
Powstałe gniazdo służy jako dom tylko przez jeden sezon. Na początku kolejnego sezonu osy rozpoczynają budowę nowego ula.
Rozmiary gniazd, a także ich wygląd, mogą być bardzo różne. Owady żyjące na średnich szerokościach geograficznych zwykle budują małe ule. Ich rozmiary wahają się od rozmiaru piłki tenisowej po piłkę do koszykówki.
A szerszenie mogą budować ule o średnicy 1 metra.
Niewiarygodne, ale czasami nawet w niewielkim gnieździe może żyć kilkaset tysięcy owadów.
Główne zdjęcie: lemurov.net